شبکه ایران: هما بدر اولین نابینایی نبود که در مترو دچار حادثه شد اما بدشانس‌ترین آن‌ها بود. پیش از او تعداد دیگری از نابینایان از سکو مترو سقوط کرده بودند. برخی به سلامت جان به در برده و برخی نیز جراحات جسمی و روحی برداشته ‌اند.

 از آن جمله فاطمه مکی دانشجوی کارشناسی ارشد ادبیات است. او آذرماه سال گذشته وقتی قصد داشت در ایستگاه سرسبز سوار قطار شود از سکو سقوط کرد. شرح واقعه را از زبان او می‌خوانید: وقتی به سکو رسیدم قطار داشت وارد ایستگاه می شد عصازنان از بین جمعیت به سمت واگن خانم ها حرکت کردم که در جلوی قطار بود. در آن شلوغی من هیچ برجستگی در زیر پا احساس نکردم هرچند بعدها در ایستگاه های بعدی و هنگامی که کسی هم نبود امتحان کردم و دیدم نمی توان متوجه حاشیه برجسته شد!

بین مردم ایستاده بودم. جمعیت مرا عقب می‌زد، من که در حال جمع کردن عصایم بودم تا سوار شوم قدمی به عقب برداشتم تا با آن ها برخورد نکنم، یک دفعه زیر پای راستم خالی شد و به درون سکو سقوط کردم روی زمین افتادم و قطار روی من آمد، سرم حدود 15 سانتیمتر شکاف برداشت بعدها شنیدم در آن لحظه یکی از ماموران مترو شیشه کنترل برق را با دست شکسته و برق را قطع کرده که قطار می ایستد، ماموران آمدند و به من گفتند خود را به دیوار مترو بچسبان و قطار عقب رفت دیگر چزی نفهمیدم. می‌گفتند معجزه شد که قطع نخاع نشده ای اما چیزی که مرا بسیار آزرد سقوطم در سکو نبود بلکه این حرف آن ها بود که می خواستی خود کشی کنی!

این حرف همه جا پیچید. این شایعه را ماموران مترو راه انداختند و به خانواده ام گفتند قصد خودکشی داشته و من هرچه فریاد زدم که از بی مسئولیتی خود این حرف را می زنید گوش نکردند. خانواده‌ام می گفتند صبح که از خانه خارج شد حالش بسیار خوب بود چطور ممکن است خودکشی کرده باشد؟!

س:چرا شکایت نکردید؟

- همه می دانستند مقصر کیست. حتی مدیر متروی منطقه به خانه ما زنگ زد و گفت ما فیلم لحظه سقوط شما را دیده‌ایم و قول می دهیم دیگر این موضوع تکرار نشود. دیگر مامورهای ما در ایستگاه می ایستند.بازهم با من تماس گرفتند و در نهایت گفتند البته شما هم مقصرید، گفتم چرا؟ گفتند چون عصا را خوب در دست نگرفته اید! گفتم خب من عصا را جمع کردم تا بتوانم سوار شوم. به من گفتند شما باید تا وارد شدن به قطار عصا در دستتان باشد درحالی که این ممکن نیست من بارها عصایم لای در مترو گیر کرده یا زیر پای مردم کج شده و شکسته. الان هم هرگاه به مترو می‌روم احساس می کنم در حال افتادن هستم.

س: مسئولان مترو ادعا می کنند نابینایان حاضر نیستند ماموران ما به آن ها کمک کنند؟

-نه این گونه نیست این حرفها دل آدم را می سوزاند آن روزها هم یکی دو هفته اول در ایستگاه مامور گذاشتند و آن ها خیلی خوب مراقبت می کردند اما بعد تمام شد. در این حادثه ای که برای خانم بدر پیش آمده هم همین طور خواهد شد یک ماهی ماموران در ایستگاه مراقتبشان را بیشتر می کنند و باز موضوع به فراموشی سپرده می شود.